Cześć i czołem!

Jako kolejny wpis postanowiłam dodać przepis na ciasto własnej roboty. Wielokrotnie siedząc w domu nachodzi mnie ochota na najpopularniejsze włoskie danie, zapewne niejeden z Was ma podobnie, dlatego wstawię dziś przepis na PRAWDZIWE WŁOSKIE CIASTO DO PIZZY.

 Składniki ciasta do pizzy

• 200 gram mąki białej typ 500
• pół szklanki ciepłej przegotowanej wody
• dwie łyżki oleju roślinnego, najlepiej dobrej jakości oliwy z oliwek
• 3 do 4 gram drożdży instant (w proszku), można również użyć świeżych – przelicznik drożdży świeżych na suche
• pół łyżeczki soli
• pół łyżeczki cukru
• jako dodatek dwie łyżki ziół prowansalskich (w celu urozmaicenia wyglądu i smaku ciasta można użyć dowolnych przypraw, lub nie używać ich wcale)

Jeżeli masz wagę, odmierz dokładną ilość składników:

• 250 gram mąki
• 150 ml wody

A teraz przechodzimy do samego procesu tworzenia. Do miseczki wsypuję mąkę (w zależności od tego ile chcemy ciasta, ja zazwyczaj wsypuję połowę opakowania by zrobić dwa placki), „wiercimy” małą dziurę, do której wlewamy pół szklanki koniecznie ciepłej wody. Mniej więcej połowę kostki drożdży przecieramy i rozdrabniamy w dłoniach dzieląc na małe kuleczki i wrzucamy je do wcześniej zrobionej dziury w mące. Drożdże w tym momencie zaczynają już swoją robotę – pod wpływem ciepłej wody zaczynają powoli fermentować. Dolewamy łyżkę oleju lub oliwy z oliwek i całość odstawiamy na 10-15 minut w suche miejsce. W tym momencie możemy zająć się krojeniem składników na pizzę lub wypiciem lampki wina. 😉 KPo odczekaniu określonego czasu zaczynamy ugniatać – równomiernie z każdej strony, bo ciasto musi być z każdej strony takie samo, źle ugniecione ciasto może się przypalać lub nie dopiekać, a nie taki jest zamysł, chcemy przecież idealne włoskie ciasto domowej roboty. Kiedy uda się już uformować jednolitą kulkę odstawiamy ją na kolejne 15 minut w ciepłe miejsce, zawijając ciasto w ścierkę. W ten oto sposób urośnie ono do oczekiwanych rozmiarów. Aby zapobiec przyklejaniu się ciasta do ścierki, możemy posypać je nieco mąką. Po minionym czasie ciasto gotowe jest do rozwałkowania i przyzdabiania składnikami. Smacznego!

Trochę Historii

Kuchnia włoska rozwijała się na przestrzeni wieków. Chociaż Włochy jako państwo zjednoczyły się dopiero w XIX wieku to kuchnia tego kraju ma swoje korzenie już w IV wieku p.n.e. Powstała dzięki historycznym wpływom kulturowym sąsiednich regionów, licznych narodów, które w przeszłości zamieszkiwały teren Włoch oraz nowo odkrytych terenów (kraje Nowego Świata).

W epoce renesansu we Włoszech umiejętność przygotowywania różnych potraw została podniesiona do rangi sztuki. Bartolomeo Platina (właśc. Bartolomeo Sacchi), włoski pisarz i bibliotekarz w Bibliotece Watykańskiej, stworzył pierwszą wydrukowaną książkę kucharską „De honesta voluptate et valetudine”.  Zawarte w niej przepisy są autorstwa Martina da Como. Po raz pierwszy dzieło ukazało się w Rzymie. Florenccy kupcy natomiast przeznaczali ogromne pieniądze na zakładanie szkół sztuki kulinarnej.

Dziś kuchnia włoska popularna jest na całym świecie, a tradycyjne włoskie potrawy wchodzą powoli w kulturę innych państw.

Kuchnia włoska – jedna z dwóch najbardziej popularnych kuchni europejskich obok kuchni francuskiej.

Kuchnia włoska charakteryzuje się korzystaniem z dużej ilości warzyw i przypraw takich jak oregano, bazylia, pieprz, estragon, tymianek, rozmaryn, a także używaniem parmezanu. W kuchni tej dość powszechnie stosuje się też oliwę, pomidory oraz cebulę i czosnek, a także oliwki. Kuchnia włoska wyspecjalizowała się szczególnie w potrawach mącznych oraz w rybnych i owocach morza. Charakterystyczną cechą kuchni włoskiej jest przygotowywanie dań świeżych ze składników dostępnych w okolicy, o danej porze roku. Włosi pod względem zasad kulinarnych są bardzo przywiązani do swojej tradycji. W kuchni włoskiej nie ma miejsca na ustępstwa pod względem jakości składników lub dodatków. Pewną tradycją jest także stała w całych Włoszech pora spożywania poszczególnych posiłków w ciągu dnia.

Kuchnia włoska jest bardzo różnorodna. Na północy je się ryż i polentę, częściej stosuje się masło, na południu przeważają niezliczone gatunki makaronów i oliwa. Każdy z 20 regionów oraz wiele miast mają swoje kulinarne specjały. Emilia-Romania to ojczyzna faszerowanych pierożków, Sycylia i Siena słyną z deserów, rejon Dolina Aosty z fondue, Florencja szczyci się befsztykiem i wieloma innymi daniami mięsnymi, Turyn kurczakami, Bolonia sosem mięsnym (bolognese), a Neapol – tradycyjną pizzą.

Wiele potraw takich jak spaghetti, pizza i risotto stało się bardzo popularne najpierw w USA, a potem razem z „eksportem” kultury amerykańskiej w większości państw przemysłowych, od Korei po Argentynę

Tradycyjny posiłek włoski składa się z antipasto (przystawka), primo piatto (zazwyczaj pasta lub inne danie mączne, zupa); secondo piatto: główne danie to ryby, mięso albo drób wzbogacone sałatką. Taki posiłek zakończony jest deserem, np. panna cotta lub tiramisu.